Marrëveshje jo-konkurruese

Të kërkojë nënshkrimin e një Marrëveshje të Zbatueshme Jo Konkurse

Një marrëveshje jo-konkurruese është një kontratë ligjore me shkrim midis një punëdhënësi dhe një punonjësi. Marrëveshja e mos-konkurrencës përcakton terma dhe kushte të detyrueshme për aftësinë e punonjësit për të punuar në të njëjtën industri dhe me organizatat konkurruese pas përfundimit të punësimit nga punëdhënësi aktual. Në përgjithësi, marrëveshja e mos-konkurrencës thekson se punonjësi mund të mos punojë për një firmë konkurruese për gjashtë muaj deri në dy vjet pas përfundimit të punësimit.

Punëdhënësit përfitojnë nga një Marrëveshje Jo-konkurruese

Punëdhënësit përfitojnë nga marrëveshjet e mos-konkurrencës, sepse ata mbajnë një ish-punonjës nga ndarja e përvojës së industrisë, njohurive, sekreteve tregtare, listave të klientëve, planeve strategjike dhe informatave të tjera që janë konfidenciale dhe të pronarit të punëdhënësit me konkurrentët.

Punonjësit përfitojnë nga një Marrëveshje Jo-konkurruese

Punonjësit përfitojnë nga marrëveshjet e mos-konkurrencës, sepse ata marrin diçka me vlerë në këmbim të nënshkrimit të mosmarrëveshjes. Në shumicën e rasteve, pika e vlerës është puna. Punonjësve të tanishëm mund të kërkohet gjithashtu që të nënshkruajë me vonesë një marrëveshje jo-konkurruese. Një promovim ose ngritje në këmbim të nënshkrimit gjithashtu kualifikohet si diçka me vlerë.

Çfarë tjetër mbulon një marrëveshje jo-konkurruese?

Një mos-konkurrencë gjithashtu mund të mbulojë faktorë shtesë si kufizimi i aftësisë së ish-punonjësit për të rekrutuar stafin e punëdhënësit në një ndërmarrje konkurruese. Një mos-konkurrencë shpesh ndalon ish-punonjësin që të thërrasë klientët e punëdhënësit dhe ndalon përdorimin e shitjeve të fituara gjatë punësimit.

Një mos-konkurrencë gjithashtu mund të ndalojë punësimin në një rajon të caktuar të vendit. Mosmarrëveshja pothuajse gjithmonë ndalon ish-punonjësin të punojë ose të zhvillojë produkte të ngjashme ose të fillojë një biznes konkurrues.

Janë Marrëveshje Jo-konkurruese të zbatueshme ligjërisht?

Sistemi ligjor i favorizon punonjësit në çështje gjyqësore që nuk konkurrojnë.

Gjykatat e interpretojnë të drejtën e punonjësit për të jetuar si më të rëndësishme se sa zbatimi i kushteve të mos-konkurrencës.

Në disa shtete të tilla si Kalifornia, gjykatat nuk do të zbatojnë një marrëveshje pa konkurrim. Shtete të tjera kufizojnë përdorimin e një marrëveshjeje jo-konkurruese, prandaj kontrolloni ligjet në shtetin ose vendin tuaj para se të krijoni një marrëveshje jo konkuruese, nëse doni që ajo të jetë e zbatueshme.

Në përgjithësi, një marrëveshje jo-konkurruese që nuk është shumë kufizuese në lidhje me kohëzgjatjen e mbuluar dhe sasia e territorit të mbuluar është më e zbatueshme. Si shembull, gjashtëmujori deri në dy vjet të rekomanduara më parë rrallë shihet si tepër kufizuese.

Një marrëveshje jo-konkurruese që mbulon komponentët integralë të përshkrimit aktual të punës dhe përgjegjësive është më i zbatueshëm. Një marrëveshje jo-konkurruese që lidhet drejtpërdrejt me posedimin e informacionit konfidencial dhe pronësor, i cili nëse zbulohet, mund të dëmtojë seriozisht interesat e biznesit të ish-punëdhënësit, është gjithashtu më i zbatueshëm.

Së fundi, nëse punëdhënësi i ka dhënë diçka të vlefshme punonjësit në këmbim të nënshkrimit të mosmarrëveshjes, si p.sh. një punë, mosmarrëveshja do të jetë më e zbatueshme.

Një marrëveshje jo-konkurruese duhet të ofrojë një klauzolë që lejon një punëdhënës të nënshkruajë ose të japë leje për ish-punonjësin për të punuar për një firmë të caktuar, në një rajon të caktuar, për të filluar bashkëpunimin e një biznesi konkurrues dhe kështu me radhë.

Kjo do të jetë e vlefshme nëse largoheni për të filluar një ndërmarrje që mund të konsiderohet konkurrencë, por gjendet dhjetë shtete larg dhe nuk paraqet probleme konkurruese.