Neni 3
Nëse unë jam kapur unë do të vazhdoj të rezistoj me të gjitha mjetet në dispozicion. Unë do të bëj çdo përpjekje për të shpëtuar dhe për t'i ndihmuar të tjerët të ikin. Unë nuk do të pranoj as fjalë as favore të posaçme nga armiku.
Shpjegim
Fatkeqësia e kapjes nuk e zvogëlon detyrën e një anëtari të Forcave të Armatosura që të vazhdojnë t'i rezistojnë shfrytëzimit të armikut me të gjitha mjetet në dispozicion. Në kundërshtim me Konventat e Gjenevës , armiqtë që forcat amerikane kanë angazhuar që nga viti 1949 e kanë konsideruar kompleksin POW si një zgjatje të fushës së betejës.
Forca e armatosur duhet të jetë e përgatitur për këtë fakt.
Armiku ka përdorur një shumëllojshmëri të taktikave për të shfrytëzuar POW-të për qëllime propagandistike ose për të marrë informata ushtarake në mospërfillje të Konventave të Gjenevës. KQZ-ja kërkon rezistencë ndaj përpjekjeve për shfrytëzimin e kaptorëve. Në të kaluarën, armiqtë e Shteteve të Bashkuara kanë përdorur ngacmime fizike dhe mendore, keqtrajtim të përgjithshëm, torturë, neglizhencë mjekësore dhe indoktrinim politik kundër POW.
Armiku është përpjekur të tundojë POW-të që të pranojnë favore apo privilegje të veçanta që nuk u janë dhënë POW-ve të tjera në këmbim të deklaratave apo informacionit të dëshiruar nga armiku ose për një zotim nga POW-u që të mos përpiqen të shpëtojnë.
POW-të nuk duhet të kërkojnë privilegje të veçanta ose të pranojnë favore të posaçme në kurriz të POW-ve të tjerë.
Konventat e Gjenevës e pranojnë se rregulloret e një vendi të POW mund të imponojnë detyrimin për të ikur dhe që POW mund të përpiqen të arratiset. Nën udhëheqjen dhe mbikëqyrjen e personave të lartë ushtarakë dhe organizatës POW, POW duhet të jenë të përgatitur për të përfituar nga mundësitë e shpëtimit sa herë që lindin.
Në paraburgimin komunal duhet të merren parasysh mirëqenia e POW-eve që mbeten prapa. Një POW duhet "të mendojë se ikja", duhet të përpiqet të shpëtojë nëse është në gjendje ta bëjë këtë, dhe duhet t'i ndihmojë të tjerët të ikin.
Konventat e Gjenevës autorizojnë lirimin e POWS me kusht vetëm në masën e autorizuar nga vendi i POW dhe ndalojnë detyrimin e një POW të pranojë lirimin me kusht.
Marrëveshjet e fjalëve janë premtime se një POW i jep kapitenit të përmbushë kushtet e deklaruara, të tilla si të mos mbajnë armë ose të mos ikin, duke marrë parasysh privilegjet e veçanta, siç është lirimi nga robëria ose pakësimi i përmbajtjes. Shtetet e Bashkuara nuk autorizojnë asnjë anëtar të Shërbimit Ushtarak të nënshkruajë ose të hyjë në ndonjë marrëveshje të tillë me kusht.
Çfarë duhet të dijë personeli ushtarak
Në mënyrë të veçantë, anëtarët e Shërbimit duhet të:
- Kuptoni se robëria është një situatë që përfshin kontroll të vazhdueshëm nga një kaptent i cili mund të përpiqet të përdorë forcën ushtarake si një burim informacioni ushtarak, për qëllime politike dhe si një subjekt i mundshëm për indoktrinimin politik.
- Duhet të njiheni me të drejtat dhe detyrimet e POW dhe të kaptinësve sipas Konventave të Gjenevës dhe të jeni të vetëdijshëm për rëndësinë e rritur të rezistencës nëse kaptori refuzon t'i përmbahet dispozitave të Konventave të Gjenevës. Jini të vetëdijshëm se rezistenca që kërkon KQV është drejtuar në përpjekjet për eksploatimin e kaptorëve, sepse përpjekjet e tilla shkelin Konventat e Gjenevës.
- Kuptoni se rezistenca përtej asaj që është identifikuar më lart i nënshtrohet dhunës për dënim të mundshëm nga kaptori për shkeljet e rendit dhe të disiplinës. Veprime të caktuara nga Forcat e Armatosura mund të ndiqen penalisht si vepra penale kundër pushtetit ndalues.
- Të njihen dhe të përgatiten për faktin se disa vende kanë rezerva ndaj nenit 85 të Konventës së Gjenevës të vitit 1949 (III) në lidhje me trajtimin e të burgosurve të luftës. Neni 85 ofron mbrojtje për një AVL të dënuar për një krim të bazuar në faktet që ndodhin para kapjes. Kuptojnë se kapësit nga vendet që kanë shprehur një rezervë ndaj nenit 85 shpesh kërcënojnë të përdorin rezervën e tyre si bazë për të gjykuar të gjithë pjesëtarët e forcave të armatosura të kundërta si "kriminelë lufte". Si rezultat, POW mund të gjenden të akuzuar se janë "kriminelë lufte" thjesht për shkak se luftuan kundër këtyre vendeve para se të kapeshin. Qeveria e SHBA dhe shumica e vendeve të tjera nuk e njohin vlefshmërinë e këtij argumenti.
- Kuptoni se një ikje e suksesshme nga një POW shkakton që armiku të devijojë forcat që përndryshe mund të luftojnë, siguron Shtetet e Bashkuara informacion të vlefshëm për armikun dhe POW-të e tjerë në robëri dhe shërben si një shembull pozitiv për të gjithë anëtarët e Forcave të Armatosura.
- Kuptojnë avantazhet e ikjes së hershme në atë që anëtarët e forcave tokësore janë zakonisht relativisht pranë forcave miqësore. Për të gjithë individët e kapur, një përpjekje e menjëhershme e arratisjes përfiton nga fakti që kapësit fillestar zakonisht nuk janë roje të trajnuar, se sistemi i sigurisë është relativisht i dobët dhe se forcë jofunksionale ende nuk është në një gjendje fizike të debilituar.
- Kuptoni rëndësinë e fillimit të planifikimit të shpëtimit në momentin më të hershëm të mundshëm dhe planifikimin e vazhdueshëm të shpëtimit gjatë gjithë robërimit edhe kur nuk ekzistojnë mundësi të dukshme shpëtimi. POW-të duhet të mbledhin pasivisht informacion mbi kapësit, forcat dhe dobësitë e objektit dhe personelin e tij të sigurisë, terrenin përreth dhe kushtet që mund të ndikojnë në një përpjekje të arratisjes, dhe sendet dhe materialet brenda kampit që mund të mbështesin një përpjekje për të shpëtuar. Ky vigjilencë dhe planifikimi i vazhdueshëm për shpëtim i vendos një POW në pozicionin më të mirë për të shfrytëzuar, lehtësuar ose ofruar ndihmë gjatë një mundësie të arratisjes.
- Të njiheni me komplikimet e ikjes pas mbërritjes në një kamp të vendosur POW. Këto mund të përfshijnë objekte të sigurta dhe një sistem mbrojtës me përvojë, një distancë më të madhe nga forcat miqësore, gjendja fizike e debilituar e të burgosurve, faktorët psikologjikë që zvogëlojnë motivimin e arratisjes ("sindromi me tela me gjemba") dhe karakteristikat e mundshme etnike të arratisur dhe popullsisë armike .
- Kuptojnë rolin mbikëqyrës të komandës së personit ushtarak të Shteteve të Bashkuara dhe organizatës POW në ikje nga kampet e vendosura të POW.
- Kuptojnë përgjegjësitë e arratisjes për POW-të e tjerë.
- Kuptoni se pranimi i lirimit me kusht nënkupton se një Forcë e Armatosura ka rënë dakord të mos përfshihet në një akt të caktuar, të tillë që të arratisë ose të mbajnë armë, në shkëmbim të një privilegji të deklaruar dhe se politika amerikane ndalon një forcë pushimi për të pranuar një lirim të tillë.
- Kuptoni efektet mbi organizimin dhe moralin e POW, si dhe pasojat e mundshme ligjore, për të pranuar një favor nga armiku që rezulton në fitimin e privilegjeve ose përfitimeve që nuk janë në dispozicion të të gjithë POW. Përfitime dhe privilegje të tilla përfshijnë pranimin e lirimit para lirimit të POW-tëve të sëmurë ose të plagosur ose atyre që kanë qenë në robëri më gjatë. Preferencat e veçanta përfshijnë ushqimin e përmirësuar, rekreacionin dhe kushtet e jetesës që nuk janë në dispozicion të POW-ve të tjerë.
Dispozita të Veçanta për Personelin Mjekësor dhe Chaplains
Nën Konventat e Gjenevës, personeli mjekësor i angazhuar ekskluzivisht në shërbimin mjekësor të forcave të tyre të armatosura dhe kapelanëve që bien në duart e armikut janë "personeli i mbajtur" dhe nuk janë POW. Konventat e Gjenevës kërkojnë që armiku t'i lejojë këta persona të vazhdojnë të kryejnë detyrat e tyre mjekësore ose fetare, mundësisht për POW-të e vendit të tyre. Kur shërbimet e atyre "personelit të mbajtur" nuk janë më të nevojshme për këto detyra, armiku është i detyruar t'i kthejë ato në forcat e tyre.
Personeli mjekësor dhe kapelanët e Shërbimeve Ushtarake që bien në duart e armikut duhet të mbrojnë të drejtat e tyre si "personel të mbajtur" për të kryer detyrat e tyre mjekësore dhe fetare për të mirën e POW-ve dhe duhet të marrin çdo mundësi për ta bërë këtë.
Nëse kapësja i lejon personelit mjekësor dhe kapelanëve të kryejnë funksionet e tyre profesionale për mirëqenien e komunitetit të POW, atëherë personeli i KQV-së autorizohet nga një gjerësi e veçantë, siç zbatohet për të shpëtuar.
Si individë, personeli mjekësor dhe kapelanët nuk kanë detyrë të shpëtojnë ose të ndihmojnë në mënyrë aktive të tjerët në ikje për aq kohë sa armiku i trajton ata si "personel të mbajtur". Përvoja amerikane që nga viti 1949, kur Konventat e Gjenevës u përmbyllën së pari, reflekton përmbushjen e kufizuar të personave amerikanë me ato dispozita. Personeli mjekësor dhe kapelan i SHBA-së duhet të përgatitet për t'u trajtuar si POW-të e tjerë.
Nëse kapikuesi nuk lejon që personeli mjekësor dhe kapelanët të kryejnë funksionet e tyre profesionale, ato konsiderohen identike me të gjithë POW-të e tjerë në lidhje me përgjegjësitë e tyre nën KVV. Në asnjë rrethanë nuk do të interpretohet gjërësia e personelit mjekësor dhe kapelanët për të autorizuar çdo veprim apo sjellje të dëmshme për POW ose interesat e Shteteve të Bashkuara.